Orlando Bloom zrezygnował z roli Danny'ego na tydzień przed rozpoczęciem zdjęć. Zastąpił go Dominic Cooper, z którym wcześniej prowadzono negocjacje.
Twórcy filmu obawiali się czy 22 letnia Carey Mulligan będzie się nadawać do roli szesnastolatki, jednak przekonali się po odbyciu próby. Natomiast Rosamund Pike bardzo zabiegała o rolę Helen, ponieważ stwierdziła, że nigdy nie pozwolono być jej zabawną w filmie.
Kiedy scenariusz filmu był w trakcie pisania, producenci zaczęli się rozglądać za osobą, która mogłaby film wyreżyserować. Przez półtora roku na stanowisku reżysera była Beeban Kidron, która to naniosła poprawki na scenariusz. Musiała jednak zrezygnować ze względu na zobowiązania dotyczące filmu "Hippie Hippie Shake".
Kiedy bohaterowie jadą do domku na obrzeżach Oxfordu, Danny i David siedzą z przodu samochodu a Jenny i Helen z tyłu. Jednak chwilę później Jenny razem z Davidem wysiadają z przodu a Danny z Helen z tyłu.
Kiedy Jenny i David jadą na spotkanie z rodziną murzynów, w tle widoczne są współczesne samochody.
Podczas kolacji w klubie, Jenny w pewnej chwili trzyma papierosa w ręce a w następnym ujęciu ma go w ustach.
Pod koniec filmu, kiedy Jenny jedzie odwiedzić swoją nauczycielkę, widać, że nie ma ze sobą nic, jednak kiedy wchodzi do jej mieszkania ma ze sobą torbę.
W scenie, w której Jenny pokazuje ojcu książkę z fałszywym autografem, ten chwyta ją i pokazuje żonie, po czym znów widzimy Jenny. Jednak, kiedy kamera znów pokazuje jej ojca, książka oraz stojące na stole kieliszki nagle znikają.
Kiedy David odjeżdża, nie wracając do domu Jenny by przyznać się do swojej winy, światła samochodu wpadają do pokoju, w którym znajdują się Jenny i jej rodzice. Jednak, samochód Davida stał bardzo blisko jej domu, więc bardzo mało prawdopodobnym jest, by podczas zawracania światła reflektorów zalały pokój.
Kiedy David podwozi Jenny do domu, jest ona cała przemoczona od deszczu. Jednak, gdy wysiada z auta, mokre ma tylko włosy, a ubranie jest suche.
W filmie widzimy reklamę gazety Racing Post. Jednak zaczęto ją wydawać około 1980 roku, podczas gdy akcja filmu toczy się w 1961 roku.
Szkolna orkiestra gra trzecią symfonię Elgara. Mimo śmierci kompozytora w 1934 roku, nie była ona dokończona aż do 1998 roku. Niemożliwym jest to, by orkiestra grała ją w filmie, którego akcja toczy się na początku lat 60-tych.
Kiedy Jenny spotyka Davida po raz drugi, na chodniku stoją nowoczesne stojaki na rowery.
W scenie, w której Jenny wraca do domu, kamera pokazuje ujęcie ulic z oddali. Można wtedy zauważyć, że wiele budynków jest za bardzo nowoczesnych jak na lata 60-te, w których toczy się akcja filmu.
W jednej ze scen, można zauważyć tzw. śpiącego policjanta. Jednak ten próg zwalniający był wprowadzony w Wielkiej Brytanii w latach 70-tych, a akcja filmu toczy się dekadę wcześniej.
St John's Smith Square zostało wysadzone w 1941 roku. Odbudowa rozpoczęła się w 1965 roku i trwała 4 lata. Niemożliwym jest więc, by organizowano tam koncert, który ma miejsce w filmie i jego akcja toczy się na początku lat 60-tych.
W sypialni nad łóżkiem można zobaczyć zdjęcie Boeinga 747. Jednak produkcja tego modelu rozpoczęła się kilka lat później, niż w 1961 roku kiedy to toczy się akcja filmu.
Kiedy Jenny wyjmuje wiolonczelę z bagażnika, można zauważyć talerz satelitarny na dachu jednego z domów.
Aparat, którego bohaterowie używają w Paryżu, to Pentax Spotmatic. Jednak ten model powstał dopiero w 1964 roku, a akcja filmu toczy się trzy lata wcześniej.
Kiedy Jenny dostaje dwa słowniki, góra jednego z nich jest naderwana. Jednak w kolejnej scenie to samo dzieje się z drugim słownikiem.
Kiedy Jenny jedzie autobusem jest noc i pada. Jednak kiedy idzie do domu, świeci słońce. W kolejnej scenie, kiedy dziewczyna jedzie autobusem, znowu zapada noc i pada.
W jednej ze scen David wyjmuje rzeczy z bagażnika i stawia je na ziemi. Jednak kiedy Jenny odchodzi, rzeczy znikają.
Kiedy Jenny pokazuje ojcu książkę z fałszywym autografem, mężczyzna trzyma ją w ręku. Jednak w kolejnym ujęciu, pan Mellor nie ma w ręku książki.
Kiedy Jenny wracała do domu w deszczu, David zagadał ją prowadząc samochód. Jednak w zbliżeniu auta, widzimy że jest ono suche.
Kiedy Jenny i David rozmawiają w samochodzie, zamek blokady w oknie zmienia pozycje.
Kiedy David podwozi Jenny, stawia jej wiolonczelę przodem do góry. Jednak kiedy dziewczyna wysiada i wyjmuje instrument, jest on umieszczony do góry nogami.
Jenny cieszy się, że osiągnęła poziom A. Kiedy to mówi, ma na myśli szkolne stopnie. Jednak ta skala ocen była wprowadzona w 1963 roku, a akcja filmu toczy się dwa lata wcześniej.
Danny i David siedzą z przodu samochodu, kiedy ten drugi mówi, że zauważył znak "na sprzedaż". Jednak w kolejnej scenie, David wysiada z tylnego miejsca w samochodzie.
Kiedy David pije z kryształowego kieliszka, który podała mu Helen, na jego dnie można zauważyć naklejki z ceną.
Kiedy Jenny poznaje Davida pada deszcz. Jednak niektóre zdjęcia są słoneczne, oczywistym jest więc, że pada tylko nad samochodem.
Film kręcono w Londynie, Oksfordzie, Turville i Twickenham (Anglia, Wielka Brytania) oraz w Paryżu (Francja).
Scenariusz do filmu został w 2007 roku uznany, przez magazyn Variety, za jeden z najlepszych niezrealizowanych brytyjskich scenariuszy.
Reżyserka filmu, Lone Scherfig powiedziała, że eksperymentowała, dając aktorom możliwość zagrania scen na różne sposoby. Dla przykładu powiedziała Peterowi Sarsgaardowi by w jednej scenie, podszedł do odźwiernego i zaczął prowadzić z nim rozmowę, mimo, że w scenariuszu nie było żadnego dialogu.
Autorka książki na podstawie której powstał film, Lynn Barber miała zagwarantowane w kontrakcie, że będzie miała wgląd oraz możliwość komentowania scenariusza (jednak bez naniesienia poprawek). Wspomniała potem, że była zadowolona ze wszystkich zmian jakie wprowadził autor scenariusza Nick Hornby. Jedyną rzeczą jaka się jej nie spodobała, było to, że zmienił imię jej kochanka z Simona na Davida, gdyż tak właśnie ma na imię jej mąż.
Okres zdjęciowy trwał od marca do kwietnia 2008 roku.